تلاش برای اختراع لامپ توسط دانشمندان زیادی مورد توجه قرار گرفته تا در نهایت به دست ادیسون تکمیل و اختراع و تجاری سازی شد. اگر علاقه مند هستید تا مروری مختصر بر تاریخچه لامپ و روند اختراع لامپ داشته باشید، با این مطلبی از وبلاگ میتره همراه باشید.

اختراع اولین لامپ؛ توماس ادیسون

لامپ ها که امروزه بخش جدایی ناپذیری از زندگی ما شده اند، ابتدا در سال ۱۸۷۹  میلادی اختراع شدند. اولین لامپ را فردی به نام  توماس آلوا ادیسون  (Thomas Alva Edison) اختراع کرد. ادیسون تنها فردی نبود که روی اختراع لامپ کار میکرد. دانشمندان زیادی برای اختراع لامپ فعالیت می‌کردند که تلاش آنها در مسیر اختراع لامپ و تاریخچه لامپ قابل توجه بوده است.

مواد اولیه ایی که ادیسون در لامپ خود استفاده کرد، در تجاری سازی این لامپ بسیار به او کمک کرد به طوری که طول عمر لامپ‌ها بیشتر شد و نور دهی آن ها نیز بطور چشمگیری بهبود یافت. دلیل این امر هم به استفاده از خلاء بیشتر که باعث مقاومت بالاتر می شد و البته استفاده از سیم های رشته ایی بهتر داشت.

لامپ حبابی؛ همفری دیوی

اما لامپ های حبابی در ابتدا توسط  همفری دیوی (Humphry Davy) ساخته شد. دیوی در واقع اولین نفری بود که ایده ساخت لامپ را داشت .

 او در سال ۱۸۰۲ یک باتری که جریان الکتریکی را در خود نگاه می‌داشت اختراع کرد. او به کمک اختراع این باتری توانست نوری را تولید کند. دیوی با اتصال جریان به یک تکه کربن، نوری را تولید کرد که تاکنون سابقه نداشت اما این نور دوام چندانی نداشت و از لحاظ اقتصادی و  کاربردی ارزش چندانی نداشت .

وارن دی‌لی‌رو و جوزف سوان

بعد از این دانشمند، دانشمند دیگر انگلیسی به نام وارن دی لی رو (Warren de la Rue) بر روی اختراع لامپ کار می‌کرد. او در سال ۱۸۴۰ توانست حلقه‌ای از جنس پلاتینی را در لوله ای که خلاء نسبی در آن وجود داشت قرار داده و جریان را از آن عبور دهد و نور تولید کند. این لامپ تقریبا لامپی بود که از نظر دوام  طول عمری بهتر از لامپ دانشمند قبلی داشت اما از نظر هزینه ساخت با توجه به قیمت زیادی که پلاتین داشت اصلا به صرفه نبود .

اما نوبت به دانشمند و فیزیکدان دیگری رسید که این اختراع را کمی کامل تر نماید دانشمند بعدی که دست به ساخت و اختراع لامپ حباب  زد جوزف سوان (Joseph Swan) انگلیسی بود. وی در سال ۱۸۵۰ توانست لامپی را تولید کند که توسط رشته  کاغذ های کربنی و قرار دادن آنها در شیشه حبابی  نور تولید نماید  و طول عمر بهتر داشته باشد. اما طول عمر این لامپها نیز زیاد نبود اگر چه بهتر از لامپ های  قبلی بود اما باز هم این لامپ‌ها از نظر اقتصادی به صرفه نبود. تا اینکه با اختراع پمپ های خلاء، سوان این لامپ ها را ارتقا داده و دوباره ساخت.

توماس ادیسون تحقیقات و آزمایشات خود را در راستای تولید و اختراع کامل لامپ های حباب در سال ۱۸۷۸ شروع کرد اما در همان سال شکست خورد. اما شکست های فراوان وی را نتوانست از ادامه این مسیر باز دارد. وی رشته های گوناگون و با شکل های و جنس های متفاوتی را در لامپ ها آزمایش می کرد اما به نتیجه ای نرسید. تا اینکه وی توانست با استفاده از رشته های با جنس بامبو که کربنیزه شده بودند، لامپی جدید را اختراع نماید. که این لامپ طول عمر بیشتر (حدود ۱۲۰۰ ساعت ) داشت. این لامپ توسط توماس ادیسون تجاری سازی شد و در سال ۱۸۸۰ به بازار عرضه شد.

 در مجموع لامپ های رشته ای و حبابی به دلیل ساختار خود، مصرف برق زیاد و نور غیر یکنواختی داشتند. اما امروزه با پیشرفت فناوری استفاده از این لامپ ها بسیار کمتر از گذشته شده است و استفاده از لامپ ال ای دی که بهره وری و طول عمر بیشتری دارد، جایگزین آن شده است.